تاریخچه و مشخصات مرکز آموزشی درمانی شفا
بیمارستان شفا از سال ۱۳۳۹ شروع به ساخت و در سال ۱۳۴۳ راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت. در ابتدا اين بيمارستان جهت مداواي بيماران ريوي بويژه مسلولين مورد استفاده قرار مي گرفت، شايان ذكر است اين بيمارستان در آن زمان كاملاً خارج از شهر واقع شده و تنها با جاده باريك و خاكي به شهر وصل بود. ابتدا نام اين بيمارستان آسايشگاه مسلولين و بعداً به بيمارستان ريوي رضا پهلوي تغيير نام داد. از سال ۱۳۵۶ به دستور وزارت بهداری وقت فعالیت بیمارستان متوقف شد و مجدد در شهريور ۱۳۵۹ با ۱۵۰ تخت و افتتاح بخش هاي داخلي و جراحي عمومي شروع بكار مجدد نمود. تا سال ۱۳۶۰ بخش هاي زنان و زايمان ، داخلي ، قلب ، چشم پزشكي به بخش هاي اين بيمارستان افزوده شد و در اواخر همين سال بخش سوانح سوختگي نيز تجهيز و افتتاح گرديد. در سال ۱۳۶۱ بخش همودياليز به مجموعه بخش ها اضافه گرديد. در سال ۱۳۶۴ با تصويب وزارت متبوع بيمارستان جهت تبديل به بيمارستان آموزشي با تمام تجهيزات و پرسنل به دانشكده پزشكي واگذار گرديد و با نام بيمارستان شماره ۲ دانشكده پزشكي به تدريج با تبديل به يك مركز تخصصي و فوق تخصصي آموزشی درماني ادامه فعاليت داد و در سال ۱۳۶۷ با راه اندازي بخش هاي گوش و حلق و بيني ، ارولوژي، جراحي ترميمي ، مغز و اعصاب روند گسترش بيمارستان سرعت بيشتري گرفت و با اضافه شدن بخش هاي تشخيصي و درماني نظير سي تي اسكن، آنژيوگرافي، سنگ شكن، طب هسته اي و سپس بخش جراحي قلب باز در سال ۱۳۷۱ شروع به فعالیت نمود و اولين عمل جراحي قلب باز در همين سال در سطح استان هاي جنوبشرق به انجام رسيد. سپس بخش هاي فوق تخصصي روماتولوژي ، نفرولوژي درسال ۷۵ افتتاح گرديد و بخش هاي آنكولوژي و راديوتراپي درسال ۱۳۷۶ راه اندازی گرديد.
در سال ۱۳۷۸ بيمارستان چشم پزشكي خداداد مهرابي و در سال ۱۳۸۰ بيمارستان سوانح سوختگي كه در سال ۱۳۶۸ از بيمارستان جدا شده بود مجدداً در بيمارستان شفا ادغام شد و در نهایت از مجموع همه این بخش ها بزرگترین مرکز آموزشی درمانی استان کرمان تشکیل شده است. مرکز آموزشی درمانی شفا دارای ظرفیت اسمی ۵۰۳ تخت مصوب و ۴۲۰ تخت فعال شامل بخش های بستری داخلی قلب ، پست آنژیو، جراحی قلب ، ICU قلب ، ICUجنرال ، مغز واعصاب ، روماتولوژی ، ترمیمی ، همو دیالیز و دیالیز صفاقی ، ارولوژی ، نفرولوژی، سوختگی ، گوش و حلق و بینی ، طب هسته ای و چشم است و همچنین اورژانس های قلب و اعصاب ،ENT، چشم و سوختگی در این مرکز فعالیت دارند. این مرکز همچنین دارای بخش های سرپائی رادیوتراپی ، سنگ شکن ، طب هسته ای ، آنکولوژی ، فیزیوتراپی ، بازتوانی بیماران قلبی، همو دیالیز و دیالیز صفاقی، شنوایی شناسی، گفتار درمانی، آزمایشگاه خواب، الکتروآنسفالوگرافی، الکترومایوگرافی، داپلر سونوگرافی عروق مغز ، اکو و تست ورزش و سایر واحدهای پاراکلینیک جنرال و تخصصی و فوق تخصصی مربوط به بخش های مستقر در این مرکز است. ساختمان های موجود در سطح پراکندگی دارند بطوریکه تعداد دو مجموعه ساختمان اصلی با دو ورودی متفاوت اکثر بخش های این مرکز را شامل می شود . بخش های اورژانس و سوختگی کاملاً از این دو مجموعه مجزا بوده و اکثر بخش های سرپائی و پاراکلینیک نیز بطور مجزا در محوطه قرار دارند. قدمت ساختمان ها از بدو تاسیس در سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۸۸ متفاوت است . همچنین تعدادی از بخش ها مانند بخش های سوختگی ( اورژانس ، اتاق عمل ، بخش سوختگی و ایزوله) ، دیالیز ، طب هسته ای ،CCU۲ ، ICU جنرال با کمک خیــرین ساخته شده است. این مرکز دارای تالار اجتماعات با ظرفیت ۵۸۵ نفر می باشد. زیربنای این مرکز ۳۴۰۰۰ متر مربع بوده که در مساحت ۹۱۰۰۰ متر مربع و در بعضی از ساختمان ها حداکثر تا دو طبقه واقع شده است.